Vojacek Wijnen

Clos du Mont-Olivet

Rhône Zuid / Frankrijk

Familiewortels in Chateauneuf

Clos du Mont-Olivet werd opgericht in 1932 door Séraphin Sabon, nadat hij trouwde met Marie Jausset, dochter van een lokale wijnbouwer in Châteauneuf-du-Pape. Sindsdien is het domein steeds in familiehanden gebleven en overgegaan van generatie op generatie. Tegenwoordig wordt het geleid door Céline, David en Thierry Sabon, de achterkleinkinderen van Séraphin. Het domein beschikt over 21 hectare in Châteauneuf-du-Pape, 14 hectare in Lirac, 10 hectare in Côtes-du-Rhône en 3 hectare Vin de Pays du Gard.

Klassieke stijl

Het domein staat bekend om een klassieke, elegante stijl: zuiders, maar nooit zwaar of overrijp. De wijnen worden traditioneel gemaakt, met aandacht voor finesse en balans. Het domein geniet internationale erkenning onder wijnliefhebbers en critici, waarbij de wijnen vooral worden geprezen om hun traditie, precisie en lange houdbaarheid. Ze zijn een mooi voorbeeld van hoe klassieke wijnbouw kan blijven boeien in een wereld vol modernisme.

'Clos du Mont-Olivet is een van de grote domeinen van Châteauneuf-du-Pape. Voor liefhebbers van klassieke, langlevende Châteauneuf-du-Pape-wijnen is de familie Sabon – die dit domein op voorbeeldige wijze leidt – een baken van vertrouwen.'

— The Wine Advocate

Variatie

De percelen in Châteauneuf zijn sterk versnipperd over vijftien verschillende lieux-dits waaronder La Crau, Montalivet, Les Marines en Pied de Baud. Deze geografische spreiding betekent grote variatie in bodemsoorten (galets roulés, zand, klei, zandsteen) en microklimaten – een belangrijk element in de complexiteit van hun wijnen. De variatie in ligging, microklimaten en bodems komt bepaalde druivenrassen ten goede en zorgt voor sterk uiteenlopende expressies van een eenzelfde druivensoort.

Zuid-Rhône-rassen

Voor de rode wijnen vormt grenache de dominante druivensoort, aangevuld metsyrah, mourvèdre en cinsault. Daarnaast worden in kleinere hoeveelheden ook traditionele Rhônevariëteiten gebruikt zoals counoise, vaccarèse, muscardin, terret noir en picpoul noir.

Bij de witte wijnen speelt geen enkele druif een absolute hoofdrol, maar de assemblage bestaat voornamelijk uit bourboulenc en roussanne, samen goed voor het grootste deel van de aanplant. Deze worden aangevuld met grenache blanc, picpoul blanc en picardan, wat bijdraagt aan de aromatische complexiteit en frisheid van de wijnen.

De percelen in AOC Lirac, Côtes-du-Rhône en IGP Gard liggen onder andere in Sainte Cardille in de gemeente Orange, en aan de Gard-zijde in Saint-Laurent-des-Arbres en Saint-Geniès-de-Comolas. Ook in deze gebieden variëren de bodems en microklimaten sterk. Grenache en syrah voeren de boventoon, met daarnaast kleinere hoeveelheden carignan, mourvèdre en cinsault.

Verantwoorde wijnbouw

De wijnbouw wordt op een verantwoorde wijze bedreven: het overgrote deel van de wijngaarden wordt geploegd, bijna het volledige oppervlak van Châteauneuf-du-Pape wordt op deze manier bewerkt, waardoor het gebruik van insecticiden overbodig is. De oogst gebeurt met de hand, in kleine oogstbakken.

Geen dogma's

Het vertalen van de rijkdom aan druivenrassen en bodems, het benutten van de zonnekracht van het mediterrane klimaat om wijnen te creëren met een uitgesproken zuiders karakter, maar zonder aan elegantie in te boeten – dát is de missie van de keldermeester.

Er wordt hier niet gewerkt volgens dogma’s. De keuzes worden gestuurd door nauwkeurige observatie van de wijngaard en het klimaat: de oogstvolgorde per perceel, het samenvoegen van druivenrassen en percelen in één cuve, wel of niet ontstelen, licht kneuzen of juist niet – alles wordt afgestemd op wat de oogst vereist.

Afgestemd op het karakter van het jaar

De rode wijnen worden vergist met behulp van délestage (het aftappen en terugpompen van het sap) en remontage (overpompen), zonder te streven naar maximale extractie. Regelmatige proeverijen bepalen de verdere aanpak en de duur van de schilinweking. Perswijn en lekwijn worden apart opgevoed in betonnen tanks en na enkele maanden geblend, waarna de verdere rijping plaatsvindt in cuves, foudres (grote houten vaten) en kleinere houten vaten. De verdeling over deze vaten verschilt per jaargang.

De witte druiven worden ’s ochtends vroeg geoogst, geperst met een pneumatische pers en vervolgens ’s nachts statisch geklaard. Het blenden van de druivenrassen kan al tijdens de oogst gebeuren, maar ook tijdens de vergisting of in de rijpingsfase. De keuze tussen roestvrijstaal en hout – en de verhouding daartussen – wordt afgestemd op het karakter van het jaar. Malolactische gisting wordt bewust vermeden om de frisheid en levendigheid van de wijnen te behouden.