Hoe het begon 

Zonder wijnopleiding begon François Villard in de jaren negentig met het bewerken van een kleine wijngaard in Condrieu. Dat gebied was in die tijd niet heel erg in the picture, op een enkel bekend huis als Guigal na. Guigal zette de toon: vroeg geoogste viognier, die op rvs werd gevinifieerd en jong werd gedronken. Houtopvoeding of rijping schaadde alleen maar het jeugdige karakter van de wijnen, vond men. 

Condrieu nieuwe stijl

Daar dacht François anders over. Zijn eerste oogst – in 1996 – kenmerkte zich door een zeer late trie: de laatste pluk vond plaats in februari in de sneeuw. Riskant, maar die oogst had wél de felbegeerde pourriture noble (edele rotting). De ‘edele’ druiven werden toegevoegd aan het sap van de eerdere oogst dat François vervolgens  liet rijpen op houten fusten (met tot wel 40% nieuw hout). Een radicaal andere aanpak en een breuk met lokale tradities, maar met verbluffend resultaat. Het is aan François en zijn goede vriend en leermeester Yves Cuilleron te danken dat er tegenwoordig een veel bredere interpretatie van Condrieu en viognierwijnen in hun algemeenheid bestaat.

'Ik ben altijd op zoek naar het juiste evenwicht in mijn wijnen, waarbij ik systematisch de voorkeur geef aan finesse boven kracht.'

François Villard

Viognierdruif

Condrieu is natuurlijk viognier pur sang: de bedwelmende, aromatisch expressieve en vaak zó krachtige druif dat het gevaar van verstikking dichtbij ligt. Helaas zijn condrieuwijnen vaak overdone omdat de wijnmaker het evenwicht niet weet te vinden met dit intense materiaal. Vaak domineert alcohol, zijn de wijnen log en wordt (te) zwaar getoast eiken gebruikt. Terwijl juist het terroir van Condrieu een schitterend evenwicht kan bieden aan al dat rijke, voluptueuze aromatische geweld:  frisse zuren geven de viognierwijnen finesse en subtiliteit. Die frisheid ontstaat op een natuurlijke manier uit mineraliteit en dus verstandig  wijngaardbeleid. Daarvoor is wel een wijnmaker nodig die zijn vak écht verstaat. François Villard is zo'n natuurtalent, zijn schepsels hebben die perfecte balans.

In de wijngaard

De wijnstokken van Villard worden volledig met de hand bewerkt. Het domein is biologisch gecertificeerd sinds augustus 2022. De oogst wordt perceel per perceel bepaald, zodat elke tros bij de perfecte rijpheid wordt geplukt. De percelen worden vervolgens apart gevinifieerd zodat de blends voor elk oogstjaar kunnen worden aangepast. De bodem bestaat voornamelijk uit graniet, wat zorgt voor mineraliteit, evenwicht en structuur om te rijpen. De wijnstokken hebben een perfecte ligging op het zuiden en zuidoosten, beschermd tegen de westen- en noordenwind. De Noord-Rhone geniet van een gematigd klimaat met veel zon en neerslag, waardoor er weinig last is van droogte.

Terrasbouw

Elk seizoen heeft te maken met de beperkingen van het terroir, de grillen van het weer en de verschillende ziekten die de wijnstokken kunnen aantasten. Het is belangrijk om de juiste beslissingen te nemen op het juiste moment, om de gewassen te beschermen, om een kwaliteitsopbrengst te krijgen met respect voor de bodem. De stokken zijn aangeplant op smalle terrassen vanaf de oevers van de Rhône tot op een hoogte van 350 meter, op steile hellingen met uitzicht op de rivier. De overwegend granietachtige, zeer brokkelige bodem wordt tegengehouden door lage muurtjes. Van de 42 hectare van het domein is 25 hectare terrasbouw. In winderige, steil aflopende wijngaarden groeien de wijnstokken op een steun: de stile. Deze ondersteunt de wijnstok en begeleidt zijn groei, terwijl het de fotosynthese en dus de rijping van de druiven bevordert.